Boscafé de Beken: onze gastvrije buren in het Renkums Beekdal

Het is nat en druilerig buiten, dat voelt minder. Maar op het moment dat ik Boscafé de Beken binnenstap, neemt het gezellige café je op. Ik krijg een warm welkom van Susan en Ronny. Dan voel je je gelijk beter. Samen zijn zij de kersverse eigenaren van Boscafé de Beken. Officieel vanaf 1 oktober. De prachtige, uitnodigende boslocatie is pal naast ons Bezoekerscentrum. Zorg en horeca komen hier samen. Genoeg aanleiding om te horen hoe het nu gaat.

Trots dat alles gewoon doorloopt

Susan en Ronny verhuisden samen met hun dochters Fiene en Merle vanuit de kop van Noord-Holland naar Renkum. “Dat was best een grote overgang”, bekent Ronny. Vanaf augustus tot 1 oktober werkten ze samen met Boudewien en Henk, de vorige eigenaren. Susan vertelt: “Die overdrachtsperiode was echt nodig om continuïteit te waarborgen. En dat wilden we graag. Alles moest gewoon doorgaan zoals het was. Dat is vooral belangrijk voor de bewoners en mensen van de dagbesteding. Dat dat is gelukt, ja, daar zijn we trots op!”

Boscafé de Beken is meer dan een café in het bos

Naast de functie van lunchcafé, waar je heerlijk koffie kunt drinken met een taartje uit eigen bakkerij en lunchen, is de ruimte ook heel geschikt voor lezingen, vergaderingen en feesten natuurlijk. “Het runnen van een horecagelegenheid is nieuw voor mij, daarom ben ik blij met het gedreven en ervaren personeel”, licht Ronny toe.

Maar daarnaast biedt de Beken dagbesteding en is er ook een gezinshuis met acht bewoners. Deze bewoners hebben een verstandelijke beperking. Iedere bewoner heeft een eigen kamer met douche en keukenblok. Bewoners werken hier in de horeca, bakkerij, groenvoorziening en dierenverzorging. Ook werken ze minimaal één dag in de week ergens anders. ‘Zodat als ze ’s avonds thuiskomen een eigen verhaal meebrengen. Dat is een verrijking voor iedereen”, zegt Susan. Dagelijks hebben er ook gemiddeld twaalf externe mensen hun dagbesteding bij ons.

Verliefd op de plek: het Renkums Beekdal

Dat ze juist hier terecht zijn gekomen, vinden ze nog steeds ongelooflijk. Voor de dochters van 11 en 13 is het soms slikken; heimwee naar vriendinnen speelt wel. “Dan helpt social media om in contact te blijven”, vindt Ronny, “gelukkig vinden ze hier ook aansluiting”.

Susan kwam al 30 jaar elke zomer naar een vakantiehuisje in Schaarsbergen met haar familie. Deze omgeving voelt voor haar daardoor vertrouwd. Ronny woonde tijdens zijn opleiding in Arnhem in Bennekom en kende de zonen van Boudewien en Henk als vakantievrienden. Dus de Veluwe is ook voor hem bekend terrein.

Tijdens een vakantie kwamen ze fietsend bij Boscafé de Beken aan. ‘Ik was gelijk verliefd op deze plek! Ik dacht, ‘stel je voor dat je hier mag wonen en werken’”, glundert Susan. Maar ze vertelt dat ze pas tijdens de coronatijd samen met Ronny ging nadenken om hun leven om te gooien. De wens was om een kleinschalig project in de zorg/hulpverlening te starten. Want die zorg kan beter, veel beter! Hun werkervaringen zouden daar een goede basis voor zijn, waarmee ze elkaar met achtergrond in de zorg en hulpverlening ook nog eens goed aanvullen. Pas jaren later kwam Ronny per toeval op het terras van Boscafé de Beken in gesprek met de eigenaren en hoorde hij dat ze opvolgers zochten. Zo begon het avontuur voor dit stel.

Ieder apart maar toch samen

Ronny heeft als gezinshuisouder zorgtaken en is verantwoordelijk voor de bedrijfsvoering van het Boscafé. “We werken met een team van ongeveer twaalf vaste zorg- en horecamedewerkers en natuurlijk de bakker. Daarnaast werken er veel flexibele krachten in de horeca, met name studenten”, vult Ronny aan.

Susan is naast gezinshuisouder verantwoordelijk voor de inhoud van de zorg. “De zorg bieden we onder de vlag van de Driestroom.” Haar taken zijn onder andere het monitoren van de inhoud en kwaliteit van zorg, contact onderhouden met de ouders en verdere netwerk en het begeleiden van stagiaires. Maar ze gaat ook gezellig zingend in de auto met de dagbesteders naar de markt.

Je werkt apart, maar je moet samen het totaal overzien. “Dus ja, wij hebben zeker werkoverleg!”, lacht Susan.

Een goede buur is belangrijk

Ronny en Susan vinden de samenwerking met de medewerkers van Stichting Renkums Beekdal waardevol:

“De combinatie vinden we belangrijk. We zien het plezier dat kinderen hebben tijdens de natuur- en milieulessen. Het intens beleven van het kabouterpad van (groot)ouders en kinderen zien we dagelijks. Ook zien we jonge kinderen lekker kliederen in de waterspeelplaats. Daar krijg je energie van! Wij brengen onze kinderen ook de liefde voor de natuur bij. Dat gevoel van vrijheid is zo fijn.”

Stichting Renkums Beekdal vindt de samenwerking bijzonder. Het contact is open en hartelijk. We vinden er een mooie plek voor onze lezingen, dat is prettig. Voor onze bezoekers is Boscafé de Beken echt een toevoeging. Het is toch heerlijk om na een wandeling of fietstocht door het beekdal neer te ploffen bij onze buren?

Dankjewel Susan en Ronny! Jullie en SRB gaan samen vast een mooie toekomst tegemoet. Niet alles wat ik zag en wat jullie vertelden kon ik opnemen in dit interview. Wil je meer weten, ga dan naar https://debeken.com/

Mariska
Werkgroep Communicatie