In de Papierweide, die kortgeleden geheel op de schop is gegaan, zijn op verschillende plaatsen, met name in het droge deel, kenmerkende soorten van akkers en andere regelmatig verstoorde zand-gronden aanwezig, zoals Heermoes en Gekroesde melkdistel.
Heermoes is een van de algemene soorten uit de Paardenstaartenfamilie. Paardenstaarten zijn gemakkelijk te herkennen sporenplanten door de opbouw die bij geen enkele andere plantenfamilie te vinden is. Ze kenmerken zich door een gelede structuur van hun stengels en kransstandige zij-assen. Daardoor zijn zowel stengels als “bladeren” gemakkelijk in de lengterichting uit elkaar te trekken. Heermoes vormt een groot stelsel van wortelstokken ondergronds, waardoor Heermoes, als het zich eenmaal gevestigd heeft, zich zeer goed kan handhaven in akkers, bermen maar ook wel tuinen en dan vaak beschouwd wordt als een onuitroeibaar onkruid.
Heermoes maakt vanuit de wortelstok twee typen spruiten. Allereerst vroeg in het voorjaar de geelbruin blijvende vruchtbare spruiten. Deze hebben geen chlorophyl. Bovenop deze tot 30 cm hoog wordende spruiten ontwikkelt zich de zo’n 4 cm grote sporenaar. De later tevoorschijn komende steriele, groene spruiten kunnen tot 80 cm hoog worden.
Meer informatie: https://www.verspreidingsatlas.nl/0462
Heermoes is een van de algemene soorten uit de Paardenstaartenfamilie. Paardenstaarten zijn gemakkelijk te herkennen sporenplanten door de opbouw die bij geen enkele andere plantenfamilie te vinden is. Ze kenmerken zich door een gelede structuur van hun stengels en kransstandige zij-assen. Daardoor zijn zowel stengels als “bladeren” gemakkelijk in de lengterichting uit elkaar te trekken. Heermoes vormt een groot stelsel van wortelstokken ondergronds, waardoor Heermoes, als het zich eenmaal gevestigd heeft, zich zeer goed kan handhaven in akkers, bermen maar ook wel tuinen en dan vaak beschouwd wordt als een onuitroeibaar onkruid.
Heermoes maakt vanuit de wortelstok twee typen spruiten. Allereerst vroeg in het voorjaar de geelbruin blijvende vruchtbare spruiten. Deze hebben geen chlorophyl. Bovenop deze tot 30 cm hoog wordende spruiten ontwikkelt zich de zo’n 4 cm grote sporenaar. De later tevoorschijn komende steriele, groene spruiten kunnen tot 80 cm hoog worden.
Meer informatie: https://www.verspreidingsatlas.nl/0462